In 2010 werden we gevraagd om een nieuw product te ontwerpen voor de expositie ‘Variability’ tijdens het London Design Festival. We besloten systematisch aan het werk te gaan, dit leek ons passend bij het thema. Ons doel was om een grote variëteit aan kopjes te creëren met slechts een klein aantal mallen. We kwamen op het idee om de maldelen met elkaar uit te wisselen. In die maldelen verwerkten we verschillende patronen. We hebben uiteindelijk 12 mallen en 6 kleuren gebruikt, op deze manier konden we 864 unieke kopjes produceren.
Trial & Error
Het ontwikkelen van Micxup was een flinke klus. Toen we startten met het ontwerpen van Micxup hadden we nog maar weinig gereedschappen en nog geen machines. We hadden wel net een oven aangeschaft maar we hadden hier nog geen ervaring mee. We misten de geweldige werkplaatsen van de Royal College of Art waar alles aanwezig was wat je nodig had. Ook moesten we nog uitvinden waar we onze materialen vandaan konden halen. En we maakten natuurlijk een aantal beginnersfouten met de oven. De eerste resultaten waren enkel gebroken tests en kopjes, niet heel fijn als je de oven vol verwachting opendoet. 🙂 Het bleek ook lastig om de kopjes te glazuren. Het werken met Fine Bone China was niet de makkelijkste weg, maar we waren te gecharmeerd van het materiaal om ervan af te stappen (nog steeds trouwens). De kleuren liggen onder het glazuur. Dit geeft een mooi, bijna tekenachtig, effect. We maakten hiervoor een reliëf in het gipsmodel en dachten dat het een slimme en simpele manier zou zijn om de patronen in te kleuren. Maar het handschilderen met gekleurde klei bleek een tijdrovende klus. Desondanks vonden we dat het resultaat alle moeite waard was!
We hadden het volle vertrouwen dat we op tijd een prachtige collectie zouden afleveren, en dat is ook gelukt. Maar het was zeker weten stressvol. We hebben veel geleerd in het ontwikkelproces van Micxup.
We gebruiken de kopjes trouwens zelf nog iedere dag en we houden na 10 jaar nog steeds van ze!
0 reacties